BLOG | DANSNa 7 weken kamperen in ons huis in de VS is het eindelijk zover; we kunnen crashen op de bank, chillen in een luie stoel en loungen op de matrassen. Ik realiseer me weer eens wat een luxe al deze voor ons ‘gewone’ dingen zijn en hoe mijn lichaam nu eindelijk meer kan ontspannen. Hoe relaxed kamperen ook is of lijkt en kan zijn; een luchtbed ben ik voorlopig beu, vooral zo’n luchtbed voor twee personen: niet handig. Mijn man is een stuk groter en zwaarder, dus wanneer die in en uit bed gaat, word ik gelanceerd of heb een vrije val. Je kunt je wellicht voorstellen hoe ontspannend ik een matras nu vind.
De meubels zijn eigenlijk net op tijd binnen nu het buiten te koud wordt om te bivakkeren in de (speel)parken. De extreme temperaturen van de woestijn beginnen we goed te merken hier; ‘s nachts is het onder het vriespunt, waardoor we de autoruiten al mogen krabben en overdag kan het weer gerust 20 graden zijn. Het is wel iets lastiger om er de kinderen op te kleden dan ik gewend was in Nederland; ‘s ochtends in een winterjas, sjaal en muts en ‘s middags is een t-shirt voldoende.
De kinderen beginnen al wat meer Engels te praten. Ze maken nu korte zinnetjes als ‘I got treats’ en ‘you and me play Lego?’ Daarnaast corrigeren ze me wanneer ik het heb over pauze en vertellen me dat dat ‘recess’ is. De kleinste van 3, die naar ‘preschool’ gaat, kan alleen nog meer ‘no’ zeggen ipv ‘nee’ en noemt me ‘mommy’ ipv ‘mama’. Dat vind ik nu nog wel schattig..
Verder hebben we al wat meer mogen ontdekken van de omgeving; van een prachtig herfstachtig nationaal bos, over ons hoofd scherende roofvogels tot indrukwekkende diepe canyons en Westernstadjes, waar er sinds 100 jaar weinig veranderd was. Ook hebben we tijdens een weekendtrip naar het pareltje van onze staat Idaho: McCall en omgeving, al in één van de vele natuurlijke hete bronnen gezeten, waarbij we ons pioniers waanden in het oude Westen.
Ik ben enorm blij verrast met de diversiteit van deze staat; de bergen, de woestijn, de bossen en de vele (hete) wateren. Niet zo’n slecht begin; not bad at all.
Liefs uit Boise, Idaho, VS.
Tamara
