BLOG | DANS

..poehee, nu 2 weken na onze emigratie kan ik pas zeggen dat ik wat aan het bekomen ben van 2 maanden in rep en roer te zijn geweest.

Na de drukte van de Nourishing Nia Night, de afscheidsfeestjes van de kinderen en onszelf, het sorteren en opruimen van onze spullen, het leeghalen en schoonmaken van het huis, inpakken voor de twee weken vakantie, die voor een moeder van kleine kinderen nooit echt vakantie is, en dan na de vakantie het echte afscheid, de reis en de verschillende hotels mét onze twee katten, die de reis gelukkig ook overleefd hebben, komen we eindelijk aan in het huis.

Een leeg huis.

Nog geen rust; ploffen op de bank is er niet bij. Met niets komen we aan, maar dingen zijn snel gekocht, vooral met winkels, die tot 23.00 open zijn, en nu kunnen we goed zitten aan een leuke tuintafelset en hebben we de nodige keukenspullen om eten te koken én (netjes  ) te eten en om een glaasje wijn te kunnen drinken. Ook hebben we luchtbeddden, wat de kinderen alleen maar leuker vinden dan hun normale bedden, tot nog toe dan. Alleen dat ploffen op de bank mis ik wel echt.. én het dansen. 

Maar over 3 weken komt de zeevracht met het gros van onze meubels uit het huis in Liempde en andere kleinere zaken. En dit weekend ga ik voor het eerst dansen. Bij Britta von Tagen; Niadocente en -trainster, die wereldwijd Niatrainingen geeft. Heel veel zin in. In beiden.

Ik heb verder niet te klagen; het huis voelt super en de stad is zoveel groener dan gedacht. Het heet dan wel Boise, bebost in het Frans, maar dat het zoveel prachtige bomen zou hebben, had ik niet durven hopen. Prachtige parken met een grote rivier dwars door de stad. Vele studenten van de universiteit die daar dagelijks stroomafwaarts gaan in bootjes en banden nu het iedere dag zo'n 36 graden is. Ziet er fantastisch uit. Ze hebben bovendien alle supermarkten, die ik miste uit onze tijd in Portland, met de kefir en kombucha en allerhande andere geweldige producten, die in Nederland nog niet makkelijk te verkrijgen zijn.

Ook kan ik niet uitgehandveger- en blikt raken. De nieuwe handveger en blik is fantastisch, precies datgene dat ik zocht en nooit vond. Ik zou het zo kado willen doen aan iedereen die dit leest. Deze handveger en blik zorgt al voor vrijheid. Er valt echt iets van me af. Ik kan de ontwerp(st)er wel zoenen. En zo zijn er nog wel meer dingen die op hun plek vallen. Fijn, zulke nieuwe (goed ontworpen) impulsen. :)

Bovenal was het spannend hoe de kinderen alles zouden vinden, met name school; en die hebben tot mijn grote verbazing nog geen traan gelaten daar. Integendeel, ze vinden het leuk. Allememaggies, wel heb ik ooit. Superfijn. Wat een kadootje. Nooit verwacht, stiekem gehoopt. Dat is al een American Dream op zich, naast het vinden van de beste handveger en blik ooit.

Dus ik ben blij dat nu na 2 van de meest roerende maanden ooit een tijd van rust lijkt aan te breken; met ruimte voor verwondering voor de natuur en cultuur in Boise en omgeving, voor mijn gezin en voor mezelf. 

Hoe zijn jouw vakantiemaanden geweest? Vol ruimte voor jezelf, of begint de ruimte nu de kinderen naar school zijn?